کد مطلب:25487 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:25

گنجینه پرسمان » اديان و مکاتب

الآن حضرت عيسي (ع) در كجايند؟ آيا در موقع ظهور امام زمان (عج) از ياران حضرتند؟

حضرت عيسي بن مريم، پيامبر برگزيدة خداوند به امر خداوند از مادرش در 622 سال، پيش از هجرت رسول گرامي اسلام در شهر بيت لحم (ناصره) فلسطين متولد شد.

از آن جايي كه يهودي ها همواره با حضرت مسيح سر دشمني داشتند، تصميم به قتل او گرفتند. در آن حال حضرت عيسي با حواريون ميان باغي بود. سپاه يهود چون به باغ درآمدند، همة شاگردان عيسي پراكنده شدند و فرار كردند. يكي از يهودي ها كه شبيه حضرت عيسي بود و جاي عيسي را نيز به او نشان داده بود، به دست يهودي ها افتاد و خيال كردند عيسي است و چون مجال تحقيق نداشتند ، او را دار زدند و فكر كردند عيسي را به دار كشيده اند. در اين حال خداوند حضرت عيسي را به آسمان بالا برد كه هم اكنون زنده است . از آية شريفة بل رفعه الله إليه؛ بلكه خدا او را بالا برد استفاده مي شود كه خداوند حضرت عيسي را از شر يهودي ها كه مي خواستند عيسي را به دار بزنند، نجات داد و او را بالا برد. البته اين جمله هم اعم است؛ هم شامل فوت شدن او به صورت طبيعي مي شود و هم شامل اين مي شود كه خداوند معجزه آسا جمس و روح او را بالا برده و الآن زنده باشد. هر دو احتمال صحيح به نظر مي رسد.[10] و بر اساس روايات بعد از ظهور قائم آل محمد به زمين فرود مي آيد و در پشت سر امام زمان (عج) اقتدا كرده و نماز مي خواند.[11]

برادر عزيز و گرامي! تقوا و خداترسي بهترين زاد و توشة در دنيا و آخرت است. حمايت از دين و از عالمان ديني و دوري و پرهيز از گناهان از اركان لازم براي پيمودن راه كمال است. پيمودن خط امام و پيروي از رهبري معظم انقلاب از وظائف شرعي همة ما است.











1[1] بحارالانوار، ج 51، ص 74.

1[2] علي دواني، مهدي موعود، ص 1072.

1[3] صافي گلپايگاني ، منتخب الاثر ، ص 612.

1[4] امام خميني، تحرير الوسيله، ج 1، ص 465، مسئلة 14.

1[5] مسعود معصومي، احكام روابط خانواده، ص 103.

1[6] امام خميني، تحرير الوسيله، ج 2، ص 245، مسئله 28.

1[7] امام خميني، توضيح المسائل ، مسئله 1453.

2[8] محمد محمدي ري شهري، ميزان الحكمهْْ، ج 1، ص 181، ماده: امامهْْ ، شماره 1200.

2[9] همان، شماره 1205.

3[10] تفسير الميزان، ج 5، ص 210.

3[11] مصطفي حسيني دشتي، معارف و معاريف، ج 7، ص 563ك ماده عيسي بن مريم؛ لطف الله صافي، منتخب الأثر ، ص 600، حديث 1 ـ 3.